Page 5 - Annonce Dergi | İzmir Özel Saint-Joseph Fransız Lisesi
P. 5

EDİTORYAL






                              Neredeyse mezun olacağım.

                              Birkaç gündür arkadaşlarıma andaçları için yazılar yazıyorum. Beni, bizi, lise hayatını
                              güzel anılarla hatırlamalarını diliyorum sürekli.

                              Herkes için son bir cümle ekliyorum paragrafa: “Görüşmek üzere.”

                              Bu ifadenin bana hissettirdiği özel duygular var. Açık denize atlamak gibi. Ufuk çizgisi
                              gibi. Ulaşmaya asla gücüm yetmeyecek. Ama orada, önümde duruyor olması umut
                              verici, heyecan verici. Tüm arkadaşlarım için bolca umut besliyorum. Benle ya da
                              benden  ayrı;  herkes  için  içimde  yanan  bir  ışık,  ısınmaya  yetecek  bir  damla  mum
                              olacak.
                              Dostlarıma beslediğim sevgiyi, anılarımızı tazeledim, ilişkilerimin uzun vakitler sürmesini
                              diledim.
                              Ancak tüm bunlar bir yana, bu andaçları yazarken farkına vardığım başka şeyler de
                              oldu. Her seferinde aklımda gezinen cümleler, kelimeler andacı yazdığım kişilerden
                              zamanla  ayrıldı.  Cümlelerimi  kendime  yönelttim.  Düşüncelerim,  tüm  lise  hayatım
                              boyunca bana eşlik eden ailem, en yakın dostlarım ve tabii ki kendim için yankılandı.

                              Bu yüzden de hayatımın çekirdek noktasını, kaynak noktasını oluşturan bu insanlara bir
                              andaç yazmak istedim. Onlar için söyleyeceklerim olduğunu anladım.
                              19 yaşıma bir daha basmayacağım. Bir daha liseden mezun olmayacak, bir daha
                              üniforma  giymeyecek,  aynı  sıralarda  tekrar  derse  girmeyeceğim.  Annonce  dergisi
                              için  tekrardan  bir  editoryal  yayımlamayacağım.  Yaşadığım  şehirden  muhtemelen
                              uzaklaşacak,  istesem  de  istemesem  de  eninde  sonunda,  hayatın  iplerini  kendi
                              ellerime  alacağım.  Değişimin  dur  durak  bilmediği  bir  hayatta  benim  özüm,  bana
                              inanan insanlarda saklıdır. Beni ben yapan, beni insan yapan bu özdür.

                              Hayatım boyunca, kısacık lise hayatımda olduğu gibi, insanı insana anlatmak için
                              uğraşacağım.

                              Bir  yolun  daha  sonuna  geldim,  bir  başkasının  ise  en  başındayım.  Ancak  benden
                              sonra gelecek editör arkadaşım çok daha iyi işlere imza atacaktır, gözümün arkada
                              kalmayacağına eminim. Umarım Annonce geleneği uzun zamanlar daha devam
                              eder, Saint-Joseph öğrencilerine ilham kaynağı olur.

                              Annonce’un editörü olarak son sayımı size sunmaktan gurur duyuyorum.

                              Kelimelerin sayfalarda, insanların kalplerde yaşaması dileğiyle.

                              Görüşmek üzere.



                                                                                        Doğa Aslan



         4
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10