Page 32 - Annonce No 1

okulun karma olması yönünde bir girişim varmış, Aslında sadece öğrenciler için değil, öğretmenler için
bunun hızlandırılması mümkün mü?” Milli Eğitim de değişik bir durumdu. Tek kız olmanın sıkıntısını
Bakanlığından, İzmir’den gelecek taleplerin kararın üzerimden atmam konusunda öğretmenlerimin çok
çıkmasında etkili olabileceği söylenmiş. Bunun büyük yardımı oldu, Frere Paul Himber’i, İngilizce
üzerine babamın arkadaşları organize olup Bakanlığa Öğretmenim Maguy’yi (Laure Maire) ve ayrıca Fransız
çok sayıda dilekçe gönderdiler. Okulun açılmasına çok Müdür Frere Maurice’in (Prevoteau) desteklerini
az bir zaman kala karar çıktı. unutamam. Maguy hem öğretmenim hem arkadaşım
Tabii bu kararın son anda çıkması okul yönetimini oldu.
zorladı; mesela, okulumuzun eski Türk Müdür Tabii ki zamanla erkek öğrencilerle kaynaştık, ne
Yardımcısı Cemal Bey ile konuşmaları hatırlıyorum. kavgalar, ne çekişmeler oldu… Ama Saint-Joseph
“Kız öğrenci için tuvalet yok, bu kadar kısa kültürü hala süren çok kıymetli dostluklarımızın
sürede tuvalet yapmamıza da imkân yok”, Sainte- temelini atmamızı sağladı.
Pulchérie’den getirdiğim transkriptimde el işi dersi
vardı, dikiş dersi. “Burası erkek okulu, dikiş dersi Sonrasında kız öğrencilerin de okula kayıt
verecek öğretmenimiz yok”. “Beden eğitimi dersi için olmasıyla bir gruplaşma oldu mu?

nerede giyinecek”. “Beden eğitimini erkeklerle mi Oldu tabi, ama sadece tenefüslerde. Çünkü Hazırlık
yapacak?” … Doğal olarak kafalarında bir sürü soru hariç, sınıflarda yine yalnızdık. Şu sahneyi gayet iyi
işareti vardı. hatırlıyorum. Bir sonraki sene hazırlığa bir sürü kız
Sonuçta karar çıkmıştı ve ben Saint-Joseph’in ilk kız gelmişti, ama onlar tabii ki küçüklerdi. Esas o yıl, hep
öğrencisi olma şansına erişmiştim. Sorunların hepsi can arkadaşım olan Yıldız (Hacıevliyagil) geldi okula.
bir şekilde halledildi. Mesela, kadın öğretmenlerin 7. sınıfa gelmişti, o da Saint Benoit’dan geçiş yapmıştı,
tuvaletini kullanmama izin verildi. Beden eğitimini ailesi İzmir’e taşındığı için. Bir de Sevinç, o da 6. sınıfa
erkek öğrencilerle birlikte gayet güzel yaptım. Hatta başlamıştı, böylece ara sınıflarda dört kız olmuştuk.
onlarla yarıştım. Okulda erkekler voleybol oynayıp koştururken, biz de
O yıl okula tek kız olarak başladım. Yıl ortasında ailesi kol kola girer, bahçede dolaşır, sohbet ederdik kendi
Fransa’dan İzmir’e taşınan bir kız öğrenci daha geldi. aramızda.
Seval, bir alt dönemdeydi, yani artık okulda yalnız
olmasam da sınıfta tek kız olmaya devam ettim ve tek Öğretmenlerinizden zaten biraz bahsettiniz,

kız olarak mezun oldum. ayrıca size katkı sağlayan sevdiğiniz hatta
belki imrendiğiniz öğretmenler var mıydı?

Bir erkek okulundaki tek kız olarak diğer Saffet Bey’i anmak istiyorum, Türkçe öğretmeniydi.
öğrencilerle aranızdaki ilişki nasıldı? Çok kibar, Türkçeyi mükemmel konuşan bir

Başlangıçta çok çekingendim. Sonuçta kız okulundan öğretmendi. Benim sınıfımda derse ilk girdiğinde bir
geliyordum. Bir anda tamamen erkek öğrencilerden konuşma yaptı, beni tebrik etti, erkek okuluna tek kız
oluşan bir okula geçiş yapmak zordu. Onlar için olarak başlama cesaretini gösterdiğim için, bana ve
de büyük bir şoktu. Benimle gelip konuşmaya aileme teşekkür etti. Dün gibi aklımda. “Saint-Joseph
çekiniyorlardı. Erkek erkeğe olmaya, konuşmaya, çok köklü bir okul, erkek okulu olarak çok yerleşmiş
şakalaşmaya alışmışlardı. Bir kızla konuşmak bir geleneklere sahip, sizle birlikte yeni bir dönem
çeşit ayıp, alay edilecek bir davranışmış gibi geliyordu başlıyor, öncü olduğunuz için size teşekkür ediyorum”
onlara. Benden üst dönemdekiler daha “büyük” dedi. Anneme gidip anlattığımı hatırlıyorum. Diğer
olduklarından daha rahatlardı, onlar gelip benimle öğrencilerin ise bu konuşmadan hiç hoşlanmadığını
konuşuyor, arkadaşlık ediyorlardı. Sınıftan çıkınca hatırlıyorum. Burası erkek okulu, burada kızın ne işi
avludaki banklara otururdum, üst dönemdekiler gelir, var duygusunu ilk zamanlarda bana yansıtıyorlardı.
merakla beni tanımaya çalışırlardı. Frere Himber’i özellikle anmak istiyorum. Saint-

31