Page 59 - Annonce No 1

KARAKTERLERDE KENDİMİZİ SEYRETTİĞİMİZ HEPYEK’TEN

BİZDE İZ BIRAKANLAR

“Yalnızlıktan karakolluk oldum.” “Çocuklar korkmayı bilerek mi doğuyor, sonradan mı
öğreniyor acaba?”
“Âşık bir kadından her şeyi beklerim.”
“İstanbul’un en güzel deniz manzarası burda. Neden
“İnsanların bakıp ferahlayabileceği tek manzara, ölü dersen, biz denize burdan bakıyoruz.”
piksellerdi.”
“Çoluk çocuğunu etrafına toplayabileceği tek şey
“Zaman değil, mesafeydi her şeyin ilacı.” muhabbetti, onun dibine de bu yeni telefonlar darı
ekmişti.”
“Hocam; siz istediğiniz kadar araştırın, çağın vebası
aşk!” “Olan olmuştur’daki en beter ihtimali sineye çekmek,
ya olursa’nın getirdiği tedbirler silsilesinden çok daha
”Bu, bütün masalları tanımadığı insanlardan dinlemiş huzurluydu.”
çocukların masalıdır.”
“Normal hayat dediğin şeyin faturasını ödersin. Aydan
“Rüyaların bitmesinin bir iyi yanı varsa o da uyanınca aya… Normal bir hayatın olmadığı fark edilirse,
yarım kalmamalarıydı.” cezasını ödersin. Peşin peşin…”

“Ölüm varlığı kanıtlamakta, yaşamdan daha kuvvetliydi “Âşık olunca zaaflarını kendi başlarına kayyum diye
bu âlemde.” atamaktan korkmazlardı.”

“Ve sonsuza kadar; bir varmış bir yokmuş…” Biz farklı hayatları olan insanların, bize anlatıldığı roman.
(Can Uzunoğlu - 11E)

58