Page 25 - Annonce 5
P. 25
Bir İncir Ağacı
Bir incir ağacı olsaydın, İçine içine açtığın çiçeklerinden severdim seni en çok
Her gece gelir senin dallarına asardım ruhumu Birbirimizi birbirimizde yaşatmak üzerine
Rüyalarım akardı özümden özüne kurduğumuz bu oyun
Nefesim can verirdi her hücrene. Sonsuz ve kırılgan.
Bir incir ağacı olsaydın eğer, Bir incir ağacı olsaydın,
En sevdiğim kitabı okumak için senin gölgeni seçerdim Sürrealist bir ressamın sahip olabileceği,
Yetmezdi, tekrar tekrar okurdum altı çizili satırları En realist duygularla severdim seni
Gözlerimi ağlatan bir yer olursa sana da okurdum Köklerimden köklerine akıtırdım ki
Bizi yaşatacak her şeyi defalarca okurdum. Biz yaşayalım
Akıtırdım ki, kalbime dolan kan bir saniye bile
Bir incir ağacı olsaydın, sensiz can vermesin bana.
Kimselere söylemezdim yerini
Kimseyle paylaşmazdım nahoşluğunu Sen bir incir ağacı olsaydın kökleri ruhuma karışan,
Senin sevdandan hafızamı kaybeder Yapraklarından yayılan o zehir, panzehirim
Unuturdum nerede olduğunu. olurdu tüm bu dünyaya
Ben hep seninle okurdum, seninle açardım yarınlara
Bir incir ağacı olsaydın, Hiç gitme isterdim.
Bütün yanlışlarımı yeniden keşfederdik seninle
Değiş tokuş ederdik yalnızlıklarımızı Derin Akol
Sevdan, kullanılmamış göklerim olurdu
Yeniden çizerdik kuşları ve bulutları.
Bir incir ağacı olsaydın sen,
24