Page 48 - Annonce Dergi | İzmir Özel Saint-Joseph Fransız Lisesi

Özünde Sen

Kimsin?

İçimizdeki ayak izlerini takip edersek hangi kıyıya çıkarır bizi? kusurları. Silinmiş ayak izleri. Gün aynasında biz kalmışız
O yazlık evin terasında gemileri izlediğin ana, ilk aşkına, o kendimizle baş başa artık. Pencerelerde bekleyenler yavaşça
melodiye belki. İçimize işleyen insanların peşinden yürürsek çekmiş perdelerini, kendini sevdiren kediler saklanmış, kayıklar

hangi benliğimize varırız? Kalbimin her penceresini aynı yüze sahile inmiş bütün bir kış beklemeye mahkum, melodiler
açan ama ayak izlerini takip etmeye cesaret edemediğim bir kısılmış sadece bizimkisi kalana kadar. Yolların sonu hep
soru bu. karanlıkmış gerçi henüz en başındayken, özümüz ise adım atma
cesaretini gösterebileceğimiz bir gerçeklikte bizi beklermiş tıpkı
Alınanları yerine koyamayacağımı bildiğimden yenik saklambaç oynarken tül perdelerin ardına saklanan bir çocuk
başladığım bir savaş. Yenilgiyi zaferden saydıran bir çelişki gibi.
biraz. Her ayak izi ayrı bir hikâye, yolun sonu karanlık, onlarca
benliğimden biri. Ama yol, keskin bir bıçak izi gibi işlemiş Derin Akol
içime.

Hayatımıza uğrayan herkesi biraz misafir etmişiz bir
köşemizde, olgunlaştırmışız kalbimizde sevgileri. Birazı kalmış
bazısının, ötekisinin ise çoğu. Melodimize karışmış melodileri
ve mozaiğe benzemiş zamanla ruhumuzun aynası.

Sevdiğimiz insanlarda bulmuşuz aradığımız yerlerde benzerliği.

Zorlamışız yolları, benzetmek için ve benzeyebilmek için.
Dalgalar hırçınlaştıkça gün yüzüne çıkmış çarpık mozaiğimizin

47