Page 18 - Annonce Dergi | İzmir Özel Saint-Joseph Fransız Lisesi
P. 18
çok çalışmaya zorladım. Böylece ilk sınırı çizmiş
oldum. Çalışmadan yapamayacağıma hatta
çalışmadan hiçbir şey olamayacağıma kendimi
inandırdım. Daha çok çalışabilmek için kendimi
izole etmeye başladım. Çok büyük arkadaş
çevrelerim olmadı, her zaman küçük bir grubun bir
parçası oldum. Kendimi büyük bir topluluğun içine
girmekten korkan biri olarak buluverdim. Bu beni
çok mutsuz etmedi ama bu şekilde çok mutlu da
olmadım. Kısacası ben yalnızca akademik olarak
başarılı olmak isterken fark etmeden kendime
büyük bir sınır koymuşum. Dürüst olmak gerekirse
bunun farkına şu an vardım. İnsan yazarken hiç
hesapta olmayan şeyleri anlatıyormuş gerçekten.
Bu yazıda benliğini kaybetmekten, kuaförlerden
ve akademik başarının getirdiği bir dezavantajdan
bahsettim. Fakat asıl anlatmak istediğim şeyin
sonu olmayan sınırlar olduğunu anladınız bence.
Demem o ki, sınırlar her zaman varlar. İstesek de
istemesek de orada duruyorlar işte. Olay bu sınırları
aşmak değil, onları tamamen yok edebilmek. Tabii
buna cesaret edip onları silebilen olursa bize de
nasıl yaptığını öğretebilir mi lütfen? Çünkü buna
çok ihtiyacımız var.
Yağmur Duman
17
